yığın
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 2756ad / noun
YIĞIN = (yığın nedir; yığın ne demek; yığın İngilizcesi) Ayrı öğelerin istatistiksel anlamda oluşturduğu çokluk, yığın.
YIĞIN = (yığın nedir; yığın ne demek; yığın İngilizcesi) Cevher ve pasaların açık alanda yığılmasıyla oluşturulan küme.
YIĞIN = (yığın nedir; yığın ne demek; yığın İngilizcesi) 1. Bir şeyin yığılmasıyla oluşturulan küme, tepe: «Ben de bu hudutsuz yığında bir kum tanesiyim.» -N. F. Kısakürek. 2. Birçok kimsenin veya nesnenin bir araya gelmesiyle oluşan kalabalık, küme, kitle, kütle.
YIĞIN = (yığın nedir; yığın ne demek; yığın İngilizcesi) 1. Herhangi bir çıkar sağlamak amacıyla kendiliğinden oluşan; örgütlenme ölçüsü ile "biz kümesi" düşünce, duygu ve davranışı en düşük olan kişilerden kurulu toplumsal küme. (Çoğu kez "kalabalık" "toplantı", dahası "sürü davranışlı küme" den ayrılık gösterir). 2. Kimi kez sayılama işlemi çerçevesi içinde, sayılaması yapılan olay yığınına (okur yazarlar, evliler, suçlular, örgütlü işçiler vb.) verilen ad.
YIĞIN = (yığın nedir; yığın ne demek; yığın İngilizcesi) Genellikle evrelerin sınır yüzeylerinden uzakta olan bölgelerini nitelemek için kullanılan, görece geniş oyluma dağılmış özdek kümesi.
YIĞIN = (yığın nedir; yığın ne demek; yığın İngilizcesi) Genellikle madde hallerinin sınır yüzeylerinden uzakta olan bölgelerini nitelemek için kullanılan, nispeten geniş hacme dağılmış madde kümesi.
YIĞIN = (yığın nedir; yığın ne demek; yığın İngilizcesi) Örgütlenmemiş, yaygın topluluk.
YIĞIN = (yığın nedir; yığın ne demek; yığın İngilizcesi) Toplumsal örgüt ya da amaç söz konusu olmadan bir araya gelen topluluk.
YIĞIN = (yığın nedir; yığın ne demek; yığın İngilizcesi) Toplumsal ruhbilim kavramı olarak: 1. Kendi içinde ayrımlaşmamış, ya gelip geçici duygulanımlarla (aynı türden itki, duygu ve heyecanlar yoluyla), ya da bir dış gücün etkisiyle bir bütün oluşturan insan kalabalığı. 2. Yalnızca dıştan bir örgütlenme ile bir araya gelmiş, kişiliklerinden sıyrılmış insanlar topluluğu.
yığın = grup [öz Türkçe - eski terim]
yığın = istif [öz Türkçe - eski terim]
yığın = kitle [öz Türkçe - eski terim]
yığın = konglomerat [öz Türkçe - eski terim]
yığın = kütle [öz Türkçe - eski terim]
yığın = stok [öz Türkçe - eski terim]
yığın = tûde [Türkçe - Osmanlıca]
