temel
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 318ad / noun
sıfat / adjective
TEMEL = (temel nedir; temel ne demek; temel İngilizcesi) 1. Bir yapının toprak altında kalan ve yapıya dayanak olan duvar, taban vb. bölümlerinin tümü: «Evin temelleri sökülüyor gibi sarsılıyor.» - H. E. Adıvar. 2. Bu bölümleri yapmak için kazılan çukur. 3. sf. mec. En önemli, belli başlı, ana, taban, esas, asıl, baz: «Devletin temel kanununun adı Anayasa'dır.» - B. Felek. 4. mec. Bir şeyin gelişimi için gereken ilk ögeler: «Temelde sıradan bir Fransız vodviline dayanırdı oynadıkları oyun.» - N. Cumalı.
TEMEL = (temel nedir; temel ne demek; temel İngilizcesi) 1. Duvar görünüşü verecek denli sık böğürtlenlik. 2. Bağ, bahçe çevresine çekilen çit : Güllüğün etrafını temelle ördüm. 3.Dikenli yer.
TEMEL = (temel nedir; temel ne demek; temel İngilizcesi) Ağaç dikerek yapılan, köklü çit.
TEMEL = (temel nedir; temel ne demek; temel İngilizcesi) Bir çeşit tura oyunu.
TEMEL = (temel nedir; temel ne demek; temel İngilizcesi) Bir nota için kaynak alınabilecek en pes perdeli ses.
TEMEL = (temel nedir; temel ne demek; temel İngilizcesi) Ocağın arkasına konan iri odun.
TEMEL = (temel nedir; temel ne demek; temel İngilizcesi) Taş parçası.
TEMEL = (temel nedir; temel ne demek; temel İngilizcesi) Toprak altında kalan, üzerine yapının anaduvarları çıkılan taş döşek.
temel = asli [öz Türkçe - eski terim]
temel = asıl [öz Türkçe - eski terim]
temel = baseline [öz Türkçe - eski terim]
temel = basis [öz Türkçe - eski terim]
temel = baz [öz Türkçe - eski terim]
temel = bazal [öz Türkçe - eski terim]
temel = baziler [öz Türkçe - eski terim]
temel = elementer [öz Türkçe - eski terim]
temel = esansiyal [öz Türkçe - eski terim]
temel = esansiyel [öz Türkçe - eski terim]
temel = esas [öz Türkçe - eski terim]
temel = esasi [öz Türkçe - eski terim]
temel = fundemental [öz Türkçe - eski terim]
temel = major [öz Türkçe - eski terim]
temel = majör [öz Türkçe - eski terim]
temel = master [öz Türkçe - eski terim]
temel = platform [öz Türkçe - eski terim]
temel = primer [öz Türkçe - eski terim]
temel = sfenoit [öz Türkçe - eski terim]
temel = bün [Türkçe - Osmanlıca]
temel = bünyâd [Türkçe - Osmanlıca]
temel = esâs [Türkçe - Osmanlıca]
temel = kâide [Türkçe - Osmanlıca]
temel = üssülesâs [Türkçe - Osmanlıca]
