münasebet
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 4667ana kullanım
isim / noun
MÜNASEBET = (münasebet nedir; münasebet ne demek; münasebet İngilizcesi) 1. İlişik, ilişki, ilinti: «İzmir'den ordunun başından ve temasa geldiğim siyasi münasebetlerden uzaklaşamazdım.» - = Atatürk. 2. İki şey arasındaki uygunluk: «Yüzle ahlak arasında herhâlde müthiş bir münasebet vardır.» - = S. F. Abasıyanık. 3. Sebep, vesile, gerekçe, neden.
münasebet = bağ [eski terim - öz Türkçe]
münasebet = bağıntı [eski terim - öz Türkçe]
münasebet = ilişik [eski terim - öz Türkçe]
münasebet = ilişki [eski terim - öz Türkçe]
münasebet = vech [Türkçe - Osmanlıca]
