karar
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 250ana kullanım
isim / noun
isim / noun – law
KARAR = (karar nedir; karar ne demek; karar İngilizcesi) Herhangi bir durum için tartışılarak verilen kesin yargı, hüküm.
KARAR = (karar nedir; karar ne demek; karar İngilizcesi) Vergileme işlemleri dolayısiyle, idari kuruluşların ve mahkemelerin aldılar ve genel uygulamalı kararlarıdır.
KARAR = (karar nedir; karar ne demek; karar İngilizcesi) 1. Aralarında bir seçme yapma zorunluluğu olan olanaklardan birini seçme edimi ve bu edimin sonucu. 2. Kişinin, yaşamın önemli ayrıç noktalarında içine düştüğü gerilim ve bunun sonucu yapılan seçme.
KARAR = (karar nedir; karar ne demek; karar İngilizcesi) 1. Bir iş veya sorun hakkında düşünülerek verilen kesin yargı: «Bu kararı söyleyen sesin tesiri gözlerimizi yaşla doldurdu.» - H. S. Tanrıöver. 2. huk. Herhangi bir durum için tartışılarak verilen kesin yargı, hüküm: Yargıç kararı. 3. Bu yargıyı bildiren belge: Mahkeme kararını aldı. 4. Değişmeyen, düzenli durum, düzenlilik, yöntemlilik. 5. Değişmez olma: Havanın hiç kararı yok. 6. Tam ölçüsünde, ne az ne çok: Yemeğin tuzu karar. 7. müz. Türk müziğinde, taksim yaparken ana makama dönüş.
KARAR = (karar nedir; karar ne demek; karar İngilizcesi) Hakemin türlü davranışlara ve durumlara uyan kuralları uygulaması.
KARAR = (karar nedir; karar ne demek; karar İngilizcesi) kıyılgı.
KARAR = (karar nedir; karar ne demek; karar İngilizcesi) Yasama, yargı, yönetsel kuruluşların, tüzel kişilerin bir türe düzeni doğuran ve ortaya koyan son bildirileri.
karar = durma [eski terim - öz Türkçe]
karar = düzenlilik [eski terim - öz Türkçe]
karar = oranlama [eski terim - öz Türkçe]
karar = Ölçü [eski terim - öz Türkçe]
karar = vargı [eski terim - öz Türkçe]
karar = yargı sonucu [eski terim - öz Türkçe]
karar = devamlılık [Osmanlıca - Türkçe]
karar = durma [Osmanlıca - Türkçe]
karar = yeterli ölçü [Osmanlıca - Türkçe]
