olağan
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 3857ana kullanım
sıfat / adjective
OLAĞAN = (olağan nedir; olağan ne demek; olağan İngilizcesi) 1. Sık sık olan, olagelen, doğal, tabii, olmadık karşıtı: «Dilimizi doğru yazmak, doğru konuşmak olağan değil, ulusal bir görevdir.» -T. Buğra. 2. Alışılmış olan, normal: «Mutluluğa, bolluğa alışmayacak, bunları olağan görmeyecek insan yoktur.» -H. E. Adıvar.
OLAĞAN = (olağan nedir; olağan ne demek; olağan İngilizcesi) ale'l-âde (bk. bayağı). ~yıllanma (zamanaşımı) : âdî mürûr-ı zaman.
OLAĞAN = (olağan nedir; olağan ne demek; olağan İngilizcesi) Beklenilen durumda bulunan, olağandışılığı bulunmayan.
olağan = adi [öz Türkçe - eski terim]
olağan = alelade [öz Türkçe - eski terim]
olağan = normal [öz Türkçe - eski terim]
olağan = rutin [öz Türkçe - eski terim]
olağan = tabii [öz Türkçe - eski terim]
olağan = tipik [öz Türkçe - eski terim]
