kırılma

KIRILMA = (kırılma nedir; kırılma ne demek; kırılma İngilizcesi) (sinema, televizyon) Bir ışının, saydam bir ortamdan öbürüne eğik olarak geçerken doğrultusunun değişmesi.

KIRILMA = (kırılma nedir; kırılma ne demek; kırılma İngilizcesi) 1. fizik: Işının, yoğunlukları değişik bir ortamdan, başka bir ortama geçerken doğrultusunu değiştirmesi olayı. 2. optik: Saydam bir ortamdan öbürüne geçerken ışık doğrultusunda görülen değişim.

KIRILMA = (kırılma nedir; kırılma ne demek; kırılma İngilizcesi) 1. Kırılmak işi: «Ancak diyince şu bilmem ne kulübüyle bilmem ne kulübünün son maçlarındaki kafa, kol, bacak kırılmasından söz açacağım sanmayınız.» -N. Hikmet. 2. mec. Yürürken salınma, nazlı yürüyüş. 3. fiz. Saydam bir ortamdan başka bir saydam ortama geçen ışının doğrultusunu değiştirmesi: «Gözlükleri pencerelerden yansıyan ışık kırılmalarıyla çevresine gökkuşağı renkleri saçıyor.» -A. İlhan.

KIRILMA = (kırılma nedir; kırılma ne demek; kırılma İngilizcesi) Belirli bir ışınımın, optik bakımdan bağdaşık olmayan bir ortamda yayılma hızı değişimleriyle ya da bir ortamdan başka bir ortama geçmeyle yayılma doğrultusunu değiştirmesi.

KIRILMA = (kırılma nedir; kırılma ne demek; kırılma İngilizcesi) Bir ortamdan başka bir ortama geçen ışığın yol değiştirmesi.

KIRILMA = (kırılma nedir; kırılma ne demek; kırılma İngilizcesi) bk. çatlak.

KIRILMA = (kırılma nedir; kırılma ne demek; kırılma İngilizcesi) Gerilim uygulanan bir özdeğin, iki ya da daha çok parçaya ayrılacak duruma girmesi olayı.

KIRILMA = (kırılma nedir; kırılma ne demek; kırılma İngilizcesi) Işık demetinin yönünün, içine girdiği ortam tarafından değiştirilmesi.

KIRILMA = (kırılma nedir; kırılma ne demek; kırılma İngilizcesi) Işının, yoğunlukları değişik iki ortamın birinden ötekine geçerken doğrultusunu değiştirmesi olgusu.

KIRILMA = (kırılma nedir; kırılma ne demek; kırılma İngilizcesi) Özellikle Gotça'da bazı açınıkların, kendi yakınlarındaki bir takım belli seslerin etkisiyle değişmesi.

kırılma = inkisar [öz Türkçe - eski terim]

kırılma = refraksiyon [öz Türkçe - eski terim]

kırılma = iğbirâr [Türkçe - Osmanlıca]

kırılma = infiâl [Türkçe - Osmanlıca]

kırılma = inkisâr [Türkçe - Osmanlıca]

kırılma = şikest [Türkçe - Osmanlıca]

kırılma = tekessur [Türkçe - Osmanlıca]