offence
İngilizce - Türkçe
sıklık sırası: 5472ad / noun 4
ad / noun 5
ad / noun 6
OFFENCE = [ı'fens] noun
1 suç * eşanlamlı : crime, misdemeanour, wrong, sin, fault, trespass, transgression, misdeed
İngilizce örnek : To mix milk with water and sell it is a legal offence.
Türkçe çevirisi : Sütü suyla karıştırıp satmak yasal bir suçtur.
2 hakaret, gücendirme * eşanlamlı : affront, insult
3 saldırı * eşanlamlı : attack, assault, offensive * karşıtanlamlı : defence
* take offence (at sth) = gücenmek; bozulmak, kırılmak
İngilizce örnek : I hope she didn't take offence. I was only pulling her legs.
Türkçe çevirisi : Umarım gücenmemiştir. Ona sadece takılıyordum.
İngilizce örnek : Please don't take offence at what I am saying.
Türkçe çevirisi : Lütfen söylediğim şeye darılma.
