insan
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 28ana kullanım
insan = adam [eski terim - öz Türkçe]
insan = kişi [eski terim - öz Türkçe]
İNSAN = (insan nedir; insan ne demek; insan İngilizcesi) 1. Toplum hâlinde bir kültür çevresinde yaşayan, düşünme ve konuşma yeteneği olan, evreni bütün olarak kavrayabilen, bulguları sonucunda değiştirebilen ve biçimlendirebilen canlı. 2. Âdemoğlu, âdem evladı: «O yaşta insan hiç düşünmeden sadece yaşamaya bakar.» - H. Taner. 3. sf. mec. Huy ve ahlak yönünden üstün nitelikli (kimse).
İNSAN = (insan nedir; insan ne demek; insan İngilizcesi) Düşünme ve konuşma yetileri olan bilinçli, toplumsal canlı.
İNSAN = (insan nedir; insan ne demek; insan İngilizcesi) Memeliler (Mammalia) sınıfının, insangiller (Hominidae) familyasından, iki ayağı üzerinde duran ve yürüyen, kolları kısa, vücudunun birçok yerlerinde tüyler azalmış, çeneleri belirli, beyinleri çok gelişmiş, kafatası yuvarlak ve yüz açısı yüksek, konuşabilen tek yaratık.
İNSAN = (insan nedir; insan ne demek; insan İngilizcesi) takımının insangiller (Hominidae) familyasından bir memeli türü. Yaşayan tek türüdür. İki ayağı üzerinde durur ve yürür. Kolları kısadır. Vücudunun birçok yerlerinde tüyler azalmıştır. Çeneleri belirlidir. Beyinleri çok gelişmiştir (1400 cm3). Kafatası yuvarlak ve yüz açısı yüksektir. Konuşabilen tek yaratıktır.
İNSAN = (insan nedir; insan ne demek; insan İngilizcesi) Usu olan canlı varlık. Bir yandan canlı varlıklar, hayvanlar alanının bir üyesi, türü; öte yandan onu aşan bir varlık; dik yürüyen, ellerini kullanan, beyni özel bir biçimde gelişmiş olan, özelleşmiş organları olmayan, çevresini değiştirebilen, dünyaya ve evrene açık olan, konuşan ve yaratıcı düşünme yeteneği olan, deney dünyasını aşabilen, kendinin ve evrenin bilincine varmış olan, eylemlerinden sorumlu olan varlık.
insan = âdem [Türkçe - Osmanlıca]
insan = beşer [Türkçe - Osmanlıca]
insan = cihânî [Türkçe - Osmanlıca]
insan = eşref-i mahlûkât [Türkçe - Osmanlıca]
insan = merdum [Türkçe - Osmanlıca]
insan = merdüm [Türkçe - Osmanlıca]
