tabii
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 3458belirteç / adverb
sıfat / adjective
TABİİ = (tabii nedir; tabii ne demek; tabii İngilizcesi) 1. Doğada olan, doğada bulunan. 2. Olağan, alışılmış, her zamanki gibi olan, beklenildiği gibi: «Sıcaklar arttıkça serin yerler aramak, âdeta tabii bir ihtiyaç hâline geliyor.» - Rasim. 3. Sağduyuya, mantığa, olağan düzene uygun olan: «Beklenen cevap gelince derhâl yazılacağı tabiidir.» - Atatürk. 4. Yapmacık olmayan, doğal: «Eğer sürmenin üstüne bunu sürmezsen renk tabii olmaz.» - P. Safa. 5. Katıksız, saf, doğal: Tabii meyve suları. 6. zf. (ta'bi:) Elbette, doğallıkla, doğal olarak, işin gereği olarak: «Yurttaşlarım arasında bana bu yabancılığı çektirmemek isteyenler de oldu tabii.» - Ağaoğlu.
tabii = alışıldık [eski terim - öz Türkçe]
tabii = doğal [eski terim - öz Türkçe]
tabii = olağan [eski terim - öz Türkçe]
