kafa
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 389ana kullanım
KAFA = (kafa nedir; kafa ne demek; kafa İngilizcesi) (sinema, televizyon) Elektrik ya da akustik dalgaları saptayan ya da okuyan, özellikle ses aygıtlarında, mıknatıslı görüntü aygıtlarında ses ve görüntüyü saptama ve okuma işini gerçekleştiren değiştirgeç.
KAFA = (kafa nedir; kafa ne demek; kafa İngilizcesi) 1. İnsan başı, ser. 2. Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak vb. organların bulunduğu vücudun en ön bölümü. 3. Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu. 4. Mekanik bir bütünün parçası: Distribütör kafası. 5. mec. Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin, bellek: «Kafasının faaliyetini fikirden ziyade işe vermiş.» - Y. K. Beyatlı. 6. mec. Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet: «Kalbi ve kafasıyla daima yeni, daima genç kaldı.» - Y. Z. Ortaç.
KAFA = (kafa nedir; kafa ne demek; kafa İngilizcesi) Avcıların içine girip pusu kurdukları ağaçlık yer.
KAFA = (kafa nedir; kafa ne demek; kafa İngilizcesi) En büyük aşık, zıpzıp.
KAFA = (kafa nedir; kafa ne demek; kafa İngilizcesi) Kemençede burguların bulunduğu bölüm.
KAFA = (kafa nedir; kafa ne demek; kafa İngilizcesi) Sadece yükselteçlerden oluşan ve çıkış sinyalinin sese dönüşebilmesi için hoparlöre ihtiyaç duyan cihaz.
KAFA = (kafa nedir; kafa ne demek; kafa İngilizcesi) Telli çalgılarda tellerin direncinin karşılanabilmesi için genellikle sapa göre daha büyük ve açılı tutulan, burguların da bulunduğu sapın uç kısmı.
KAFA = (kafa nedir; kafa ne demek; kafa İngilizcesi) Yapıda duvarların aralarını doldurmak için kullanılan küçük taşlar, moloz.
kafa = baş [eski terim - öz Türkçe]
kafa = düşünüş [eski terim - öz Türkçe]
kafa = kraniyum [öz Türkçe - eski terim]
