özgün
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 3102ana kullanım
ÖZGÜN = (özgün nedir; özgün ne demek; özgün İngilizcesi) 1. İlk örnek. Karşıtı: kopya. 2. Başkalarını örnek tutmayıp yeni ve kişisel yapıt veren, yaratan (sanatçı), bu özelliği taşıyan (yapıt).
ÖZGÜN = (özgün nedir; özgün ne demek; özgün İngilizcesi) 1. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan, orijinal, ibdai: «Eskinin doğa ile uyuşan, özgün yapılarını yıkıp yerine yabancı, öykünme, yaratıcılıktan yoksun yapılar dikerek çirkinleştirdik.» -N. Cumalı. 2. Bir buluş sonucu olan, nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan: Özgün biçim. 3. Çeviri olmayan, asıl olan (metin).
ÖZGÜN = (özgün nedir; özgün ne demek; özgün İngilizcesi) İlk meydana getirilen. 2. (Çevirme esere karşın olarak) Asıl metin. 3. Başkalarını örnek tutmayıp kendisi örneklik eser veren (yazar) ve bu yolda meydana getirilen (eser) (ÖZGÜNLÜK, Originalité).
özgün = karakterize [öz Türkçe - eski terim]
özgün = orijinal [öz Türkçe - eski terim]
özgün = otantik [öz Türkçe - eski terim]
özgün = tipik [öz Türkçe - eski terim]
