twinkle
İngilizce - Türkçe
sıklık sırası: 27915ana kullanım 1
ana kullanım 2
TWINKLE = ['twinkıl] verb
1 pırıldamak, parlamak * eşanlamlı : shine, sparkle, glisten, glitter, glint, gleam, flash
2 göz kırpıştırmak * eşanlamlı : wink, blink
¤ noun
1 parıltı * eşanlamlı : sparkle, shine, glint, gleam
2 göz kırpıştırma * eşanlamlı : blink, wink
