rastgele
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 5596belirteç / adverb
sıfat / adective
RASTGELE = (rastgele nedir; rastgele ne demek; rastgele İngilizcesi) 1. Gelişigüzel: «Bu özü susma ile tanımlamak pek kişisel, rastgele bir yargı kurmak oluyor.» -N. Uygur. 2. zf. (ra'stgele) Seçmeden, iyisini kötüsünü ayırmadan, gelişigüzel, lalettayin: «Asılanları deniz kenarında, rastgele atıldıkları çukurlar içinde kumluğa gömüyorlar.» -N. F. Kısakürek.
RASTGELE = (rastgele nedir; rastgele ne demek; rastgele İngilizcesi) Her söze "rastgele" katarak konuşan gölge oyunu tipi. .
rastgele = random [öz Türkçe - eski terim]
rastgele = randomize [öz Türkçe - eski terim]
rastgele = alelıtlâk [Türkçe - Osmanlıca]
rastgele = ittifâken [Türkçe - Osmanlıca]
rastgele = keyfe mâ ittafak [Türkçe - Osmanlıca]
rastgele = tesâdüfen [Türkçe - Osmanlıca]
rastgele = tesâdüfî [Türkçe - Osmanlıca]
