muhtaç
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 3608ana kullanım
deyim
MUHTAÇ = (muhtaç nedir; muhtaç ne demek; muhtaç İngilizcesi) 1. Bir şeye gereksinim duyan: «Bunu işitmeye ne kadar muhtaçmış!» - = Ağaoğlu. 2. Yoksul, fakir (kimse): «Muhtaç hemşehrilerin bir kısmı etrafımda dolaşmaya, bana kur yapmaya başladılar.» - = R. N. Güntekin. 3. Bakmaya mecbur olduğu aile bireylerini veya kendisini geçindirmeye yetecek geliri, malı, kazancı bulunmayan.
muhtaç = gereksinimci [eski terim - öz Türkçe]
muhtaç = hâcetmend [Türkçe - Osmanlıca]
muhtaç = müftekir [Türkçe - Osmanlıca]
muhtaç = niyâzmend [Türkçe - Osmanlıca]
