inhabit
İngilizce - Türkçe
sıklık sırası: 14248ana kullanım
INHABIT = [in'hebit] verb
-de yaşamak, oturmak * eşanlamlı : live, reside in, dwell, abide, populate; occupy
İngilizce örnek : Except for the earth, none of the planets is inhabited.
Türkçe çevirisi : Dünya dışında hiçbir gezegende insan yaşamaz.
