Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 1021 ÇİÇEK
1. bitkibilim
* Bir bitkinin, üreme organlarını taşıyan, çoğu güzel kokulu, renkli bölümü.
* Çiçek açan kır veya bahçe bitkisi.
* Tohumla üreyen bitkilerde, tohumu veren çanak ve taç yaprak, erkek organ ve dişi organdan oluşan en uçtaki büyüme tomurcukları.
5. hekimlik
İrinli kabarcıklar dökerek yüzde izler bırakan ateşli, ağır ve bulaşıcı bir hastalık.
4. kimya
Süblimleşme veya çiçeksime yoluyla elde edilen toz.
3. mecaz
Davranışları hafif, toplum kurallarına uymayan kimse
5.
Ufukta görülen küçük köpüklü dalgacıklar.
çiçek = variola [öz Türkçe - eski terim]
çiçek = gül [Türkçe - Osmanlıca]
çiçek = şükûfe [Türkçe - Osmanlıca]
çiçek = zehr [Türkçe - Osmanlıca]
çiçek = zehre [Türkçe - Osmanlıca]
ilgili sözler / related words