yell
İngilizce - Türkçe
sıklık sırası: 17600ana kullanım 1
ana kullanım 2
YELL = [yel] verb
(at/out) bağırmak, haykırmak * eşanlamlı : shout, scream, cry, shriek, roar, howl
İngilizce örnek : People were yelling for help.
Türkçe çevirisi : İnsanlar yardım için bağırıyordu.
¤ noun
bağırış, feryat, çığlık * eşanlamlı : cry, shriek, shout
