etene

etene = meşime [öz Türkçe - eski terim]

etene = plasenta [öz Türkçe - eski terim]

ETENE
1.
* İnsan ya da hayvan eşi, sonu.
* Memelilerde fetüsün besin gereksinimini karşılamak ve atık ürünlerini atmak amacıyla, korion ve döl yatağı mukozasının birbiriyle birleşmesinden oluşan, anneyle fetüs arasında ilişkiyi sağlayan, allantoyis, amniyon ve vitellus keselerinden oluşan geçici bir organ. Buradan östrojen, progesteron, gebe kısrak serum gonadotropini, insan koryonik gonadotropini, insan koryonik somatomammotropini, relaksin gibi hormonlar salınır. Eşanlamlıları : eş, son, eten, yavru zarları, meşime, plasenta, fetal membran.
2. bitkibilim
Meyve yaprağında yumurtacıkların bağlı olduğu bölüm.
3.
Herhangi bir yiyeceğin posası.