• Medya

  • Uygulama

  • Google Play

tarçın

Türkçe - İngilizce

sıklık sırası: 10397

ana kullanım

isim / noun – botany

TARÇIN = (tarçın nedir; tarçın ne demek; tarçın İngilizcesi) 1. Defnegillerden, genellikle Asya'nın güneyinde yetişen ve değişik türleri bulunan bir ağaç (Cinnamomum). 2. Bu ağacın, içinde kokulu bir yağ bulunması dolayısıyla baharat gibi kullanılan kabuğu: «Sakalının rengi kınaya, kokusu sirkelenmiş tarçına benzer.» - F. R. Atay.

TARÇIN = (tarçın nedir; tarçın ne demek; tarçın İngilizcesi) Evlenen kızın, baba evine ilk kez gelme töresi.

tarçın = dârçîn [Türkçe - Osmanlıca]

TARÇIN = Cinnamomum (Lauraceae) cinsine giren bitkilerin, dalları ve genç sürgünlerinin kabuklarından, mantar ve parankima dokusunun sıyrılmasından sonra kalan iç kabuğunun tekniğine uygun olarak kurutularak öğütülmüş hali.

1: 6 ms