genius

GENIUS = ['ci: niıs] noun
1 üstün yetenek, deha * eşanlamlı : talent, gift, aptitude, ability, brilliance, cleverness, intelligence, brains, intellect * karşıtanlamlı : stupidity
İngilizce örnek : The world recognized his genius only after his death.
Türkçe çevirisi : Dünya onun dehasını, sadece öldükten sonra, kabul etti.
2 dahi * eşanlamlı : master, prodigy, brain, virtuoso, expert
İngilizce örnek : I think he's a genius at maths.
Türkçe çevirisi : Bence o matematikte bir dahi.
İngilizce örnek : Einstein is regarded by many people as a genius.
Türkçe çevirisi : Einstein birçok insan tarafından bir dahi olarak görülür.
İngilizce örnek : The teacher considered the student a genius at physics.
Türkçe çevirisi : Öğretmen öğrenciyi fizikte bir dahi olarak gördü.