şeref
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 3009ana kullanım
ŞEREF = (şeref nedir; şeref ne demek; şeref İngilizcesi) 1. Yüksek manevi derece, büyüklük, şan, izzet, yücelik, seçkinlik. 2. İftihar vesilesi olan şey, övünme. 3. Hakkıyla kazanılmış iyi şöhret, fazilet, itibar.
ŞEREF = (şeref nedir; şeref ne demek; şeref İngilizcesi) 1. Başkasının, birine gösterdiği saygının dayandığı kişisel değer, onur: İnsanın şerefi. Yurdun şerefi. 2. Toplumca benimsenmiş iyi şöhret: «Kolay şöhret, güç sanatın şerefini daima kıskanmıştır.» - F. R. Atay.
şeref = onur [eski terim - öz Türkçe]
şeref = özsevi [eski terim - öz Türkçe]
şeref = kredi [öz Türkçe - eski terim]
şeref = kıvanç [Osmanlıca - Türkçe]
şeref = şeref [Osmanlıca - Türkçe]
şeref = üstünlük [Osmanlıca - Türkçe]
şeref = alâ [Türkçe - Osmanlıca]
şeref = haysiyyet [Türkçe - Osmanlıca]
şeref = kadr [Türkçe - Osmanlıca]
şeref = şeref [Türkçe - Osmanlıca]
