zorunlu
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 1906ana kullanım
ibare
ZORUNLU = (zorunlu nedir; zorunlu ne demek; zorunlu İngilizcesi) 1. Kesin olarak gereksinim duyulan, zaruri, mecburi, ıztırari: «Tanzimat, gecikmiş de olsa zorunlu, kaçınılmaz bir atılımdı.» -N. Cumalı. 2. fel. Doğal olarak kaçınılması imkânsız olan, olumsal karşıtı.
ZORUNLU = (zorunlu nedir; zorunlu ne demek; zorunlu İngilizcesi) İsteğe bağlı olmayan.
ZORUNLU = (zorunlu nedir; zorunlu ne demek; zorunlu İngilizcesi) zarûrî. ~ durum, zorunluluk durumu: ıztırâr hâli.
zorunlu = gerekli [eski terim - öz Türkçe]
zorunlu = farz [öz Türkçe - eski terim]
zorunlu = mecbur [öz Türkçe - eski terim]
zorunlu = mecburi [öz Türkçe - eski terim]
zorunlu = obligatuar [öz Türkçe - eski terim]
zorunlu = zaruri [öz Türkçe - eski terim]
zorunlu = farz [Türkçe - Osmanlıca]
zorunlu = ıztırârî [Türkçe - Osmanlıca]
zorunlu = mecbûr [Türkçe - Osmanlıca]
zorunlu = mecbûrî [Türkçe - Osmanlıca]
zorunlu = mübrem [Türkçe - Osmanlıca]
zorunlu = zarûrî [Türkçe - Osmanlıca]
