yerleşik
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 4401ana kullanım
isim / noun
YERLEŞİK = (yerleşik nedir; yerleşik ne demek; yerleşik İngilizcesi) 1. Belli bir yere yerleşmiş: «Onlar yerleşik toplumlar, herkesin yeri belli, öyle vırt zırt oradan oraya geçilemez.» -A. İlhan. 2. Bir yerin yerlisi olmuş, mütemekkin. 3. mec. Bir yerde varlığını sürekli olarak sürdürecek olan: «Türkler Anadolu'ya gelmeden önce de muhtelif ülkelerde yerleşik medeniyete geçmişler, büyük şehirler kurmuşlardır.» -M. Kaplan.
YERLEŞİK = (yerleşik nedir; yerleşik ne demek; yerleşik İngilizcesi) Belli bir yerde sürekli oturarak tarım ve hayvancılıkla uğraşan insanların yarattığı kırsal bir yaşam biçimi.
YERLEŞİK = (yerleşik nedir; yerleşik ne demek; yerleşik İngilizcesi) bk. yersenik.
yerleşik = endemik [öz Türkçe - eski terim]
yerleşik = lokalize [öz Türkçe - eski terim]
yerleşik = stabil [öz Türkçe - eski terim]
yerleşik = mukîm [Türkçe - Osmanlıca]
yerleşik = mütevattın [Türkçe - Osmanlıca]
yerleşik = sâkin [Türkçe - Osmanlıca]
