whistle
İngilizce - Türkçe
sıklık sırası: 11965ana kullanım 1
ana kullanım 2
WHISTLE = ['wisıl] noun
1 ıslık * eşanlamlı : shriek, blast
2 düdük * eşanlamlı : pipe
İngilizce örnek : The referee blew his whistle.
Türkçe çevirisi : Hakem düdüğünü öttürdü.
İngilizce örnek : I woke up when the train's whistle blew.
Türkçe çevirisi : Trenin düdüğü çalınca uyandım.
¤ verb
1 ıslık çalmak * eşanlamlı : thrill, howl
İngilizce örnek : It's rude to whistle when somebody's talking to you.
Türkçe çevirisi : Birisi sizinle konuşurken ıslak çalmak kabalıktır.
İngilizce örnek : I could hear the wind whistling through the woods.
Türkçe çevirisi : Rüzgârın korudan ıslık çaldığını (ıslık çalar gibi uğuldadığını) duyabiliyordum.
2 düdük çalmak
İngilizce örnek : The referee blew his whistle to end the football match.
Türkçe çevirisi : Futbol maçını bitirmek için hakem düdüğünü öttürdü.
