tür
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 249ad / noun
tür = cins [öz Türkçe - eski terim]
tür = janr [öz Türkçe - eski terim]
tür = nevi [öz Türkçe - eski terim]
tür = species [öz Türkçe - eski terim]
tür = spesies [öz Türkçe - eski terim]
tür = tarz [öz Türkçe - eski terim]
tür = tip [öz Türkçe - eski terim]
tür = variete [öz Türkçe - eski terim]
tür = versiyon [öz Türkçe - eski terim]
tür = çeşit [öz Türkçe - eski terim]
tür = cins [Türkçe - Osmanlıca]
tür = fenn [Türkçe - Osmanlıca]
tür = levn [Türkçe - Osmanlıca]
tür = nev' [Türkçe - Osmanlıca]
tür = nevi [Türkçe - Osmanlıca]
tür = şekl [Türkçe - Osmanlıca]
TÜR = (biyoloji) Anne ve babasına benzer karakteler taşıyan, çifleştiğinde verimli döller verebilen canlılara tür denir. Örneğin at, eşek gibi canlılar çiftleşerek soylarını sürdürdükleri halde at ve eşeğin çiftleşmesinden meydana gelen katır kısır olduğundan dolayı tür olarak kabul edilmez.
TÜR = Yapısal özellikleri ve genetik karakterleri birbirine benzeyen ve yine aynı genetik karakterde yeni kuşaklar verebilen bireylerin tümü.
