tabiat
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 3455ana kullanım
TABİAT = (tabiat nedir; tabiat ne demek; tabiat İngilizcesi) 1. Doğa: «İnsan zekâsı, tabiatın içinde değil, tabiatın yanında, ayrı bir kuvvettir.» - Haşim. 2. Doğal özellik: Arazinin tabiatı. 3. Huy, karakter: «Mağrur, bazen zalim olacak kadar hiddetli, bazen çok müşfik ve hassas bir tabiattadır.» - H. Çelebi. 4. Güzeli ayırma melekesi, zevk, beğeni: «Abdi Bey, tabiat sahibi, altıncı kat terasında böyle bir bahçe tanzimi, doğrusu takdire şayan.» - İlhan. 5. İnsanın büyük abdest bozma kolaylığı veya zorluğu.
TABİAT = (tabiat nedir; tabiat ne demek; tabiat İngilizcesi) Doğa.
tabiat = doğa [eski terim - öz Türkçe]
tabiat = yaradılış [eski terim - öz Türkçe]
tabiat = doğa [Osmanlıca - Türkçe]
tabiat = huy [Osmanlıca - Türkçe]
tabiat = yaratılış [Osmanlıca - Türkçe]
tabiat = haslet [Türkçe - Osmanlıca]
tabiat = meşreb [Türkçe - Osmanlıca]
tabiat = mizâc [Türkçe - Osmanlıca]
tabiat = nihâd [Türkçe - Osmanlıca]
