stab
İngilizce - Türkçe
sıklık sırası: 20793ana kullanım 1
ana kullanım 2
STAB = [steb] noun
1 bıçaklama
2 bıçak yarası
¤ verb
1 bıçaklamak * eşanlamlı : pierce, stick, spear, gore, knife, wound, hurt
İngilizce örnek : One of the hooligans was stabbed to death.
Türkçe çevirisi : Serseri taraftarlardan biri bıçaklanarak öldürüldü.
2 (bıçak, ağrı, vb) saplamak
