residence
İngilizce - Türkçe
sıklık sırası: 3226ana kullanım
RESIDENCE = ['rezidıns] noun
1 konut * eşanlamlı : home, house, abode, dwelling
İngilizce örnek : He bought a new residence.
Türkçe çevirisi : Yeni bir konut aldı.
2 oturma, ikamet * eşanlamlı : stay, sojourn, inhabitancy
İngilizce örnek : He changed his residence.
Türkçe çevirisi : İkâmetini değiştirdi.
* residence permit = oturma izni
