ozan
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 4765ad / noun – folklore
OZAN
1
Halk şairi, saz şairi, toplantılarda saz ile şiir söyleyen kimse
Sazla ya da sazsız ezgiler ve şiirler söyleyen kişi.
Deyişler yazarak, koşuklar dizerek duygu, imge, beğenilerimizi güzel, tatlı anlatışlarla dile getiren sanatçı; şair.
2
Oğuz Türklerinin, saz ozanlarına verdikleri ad.
Eski Oğuzlarda Oğuz destanlarını okuyan saz şairi. Ozanların on beşinci yüzyıla kadar Doğu Anadolu'da yaşadıkları sanılıyor.
3
Geveze.
Şakacı, güzel ve tatlı konuşan.
Çok sözlü, çenesi düşük, durmadan söyler, hikâyeci.
4
Sersem, aptal.
5
Dedikodu, dırıltı.
ozan = âşık [öz Türkçe - eski terim]
ozan = şair [öz Türkçe - eski terim]
ozan = şâir [Türkçe - Osmanlıca]
