Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 2566 OT = 1. İlaç. 2.
1. ad
a) Toprak üstündeki bölümleri odunlaşmayıp yumuşak kalan, ilkbaharda bitip bir, iki mevsim sonra kuruyan küçük bitkilere verilen ortak ad.
b) Hayvan yemlerinin tümü.
c) Bilgisiz, kültürsüz kimse.
ç) Esrar.
d) 2. Ağı, °zehir.
e) Em, °ilaç.
2. sıfat
* Otla yapılmış ya da otla doldurulmuş.
ot = bahar [öz Türkçe - eski terim]
ot = alef [Türkçe - Osmanlıca]
İngilizce - Türkçe
sıklık sırası: 6276