oblige
İngilizce - Türkçe
sıklık sırası: 16278ana kullanım
OBLIGE = [ı'blayc] verb
1 zorunda bırakmak * eşanlamlı : obligate, compel, force, constrain, require, necessitate
İngilizce örnek : By law, all rear-seat passengers are obliged to wear seat-belts.
Türkçe çevirisi : Yasa gereği, bütün arka koltuk yolcuları emniyet kemeri takmak zorundadır.
2 lütufta bulunmak * eşanlamlı : favour, serve, please
3 minnettar bırakmak
* I'm much obliged to you. = Size minnettarım
