kırçıl
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 19350kırçıl = kirlibeyaz [öz Türkçe - eski terim]
kırçıl = dümûy [Türkçe - Osmanlıca]
KIRÇIL
A) sıfat
1. Kırlaşmaya başlamış, kır renkli.
2. Bu renkte saçı olan:
3. (hava) Soğuk, bulutlu, değişken : Hava kırçıllandı.
4. Çopur.
4. Melez.
B) isim
1. Tavşan.
2. İhtiyarlamış erkek domuz.
3. Kış günlerinde insanların sakal ve bıyığı, hayvanların tüyleri, bitkilerin yaprak ve dalları üzerinde olan buz.
