kuşkulu
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 6683ana kullanım
sıfat / adjective
KUŞKULU = (kuşkulu nedir; kuşkulu ne demek; kuşkulu İngilizcesi) 1. Kuşku belirten, kuşku anlatan, şüpheli: «Demir parmaklıklı penceresinden içeriye kuşkulu bir göz atıyordum.» -Y. K. Karaosmanoğlu. 2. Kuşku içinde olan, şüpheli: «Beynimizde biriken bayağı ve kuşkulu fikirleri çam kokularına sürünmüş nazlı hava alıp götürdü.» -R. H. Karay. 3. Kuşkucu.
KUŞKULU = (kuşkulu nedir; kuşkulu ne demek; kuşkulu İngilizcesi) Uykusu hafif olan (kimse).
kuşkulu = evhamlı [öz Türkçe - eski terim]
kuşkulu = sıhhatsiz [öz Türkçe - eski terim]
kuşkulu = şüpheli [öz Türkçe - eski terim]
kuşkulu = şübhedar [Türkçe - Osmanlıca]
