Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 5917iftira = kara çalma [eski terim - öz Türkçe]
iftira = karacılık [eski terim - öz Türkçe]
iftira = karaçalma [eski terim - öz Türkçe]
iftira = suç yükleme [eski terim - öz Türkçe]
İFTİRA = (iftira nedir; iftira ne demek; iftira İngilizcesi) Bir kimseye kasıtlı ve asılsız suç yükleme, kara çalma, bühtan: «Kaynağını iftiradan ve yalandan alır.» - = N. Hikmet.
iftira = bühtân [Türkçe - Osmanlıca]
iftira = isnâd [Türkçe - Osmanlıca]