hoşgörülü
Türkçe - İngilizce
sıfat / adjective
hoşgörülü = müsamahakar [öz Türkçe - eski terim]
hoşgörülü = müsamahakâr [öz Türkçe - eski terim]
hoşgörülü = müsamahalı [öz Türkçe - eski terim]
hoşgörülü = toleran [öz Türkçe - eski terim]
hoşgörülü = toleranslı [öz Türkçe - eski terim]
HOŞGÖRÜLÜ = İnsanların davranışlarını anlayışla karşılayıp sert tepki vermeyen, sert ve katı hükümlü olmayan: Bunları söyleyince bana kızar diye düşünmüştüm ama bana karşı çok hoşgörülü davrandı.
hoşgörülü = müsâmahakâr [Türkçe - Osmanlıca]
hoşgörülü = mutedil [Türkçe - Osmanlıca]
hoşgörülü = tesâmühkâr [Türkçe - Osmanlıca]
hoşgörülü = tesâmühperver [Türkçe - Osmanlıca]
