Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 215 GERÇEK
A. sıfat
1. Doğru, dürüst, hakikî, sahih.
2. Aslına uygun nitelikler taşıyan, sahici
3. Bilinçten bağımsız olarak var olan; düşünülen, tasarımlanan, imgelenen şeylere karşıt olarak, var olan.
4. Bir durum, bir nesne veya bir nitelik olarak var olan, varlığı inkâr edilemeyen, olgu durumunda olan, hakiki, reel.
5. sf. Yapay olmayan.
6. sf. Temel, başlıca, asıl
7. sf. Doğadaki gibi olan, doğayı olduğu gibi yansıtan
B. ad
1. Yalan olmayan, doğru olan şey, hakikat.
2. Gerçeklik
3. Doğruluk
gerçek = asıl [öz Türkçe - eski terim]
gerçek = ciddi [öz Türkçe - eski terim]
gerçek = esah [öz Türkçe - eski terim]
gerçek = eu- [öz Türkçe - eski terim]
gerçek = hakikat [öz Türkçe - eski terim]
gerçek = hakiki [öz Türkçe - eski terim]
gerçek = otantik [öz Türkçe - eski terim]
gerçek = realite [öz Türkçe - eski terim]
gerçek = reel [öz Türkçe - eski terim]
gerçek = sahici [öz Türkçe - eski terim]
gerçek = sahih [öz Türkçe - eski terim]
gerçek = ö- [öz Türkçe - eski terim]
gerçek = asl [Türkçe - Osmanlıca]
gerçek = hakîkat [Türkçe - Osmanlıca]
gerçek = hakikî [Türkçe - Osmanlıca]
gerçek = hakikiye [Türkçe - Osmanlıca]
gerçek = sahih [Türkçe - Osmanlıca]
gerçek = vâkıa [Türkçe - Osmanlıca]
ilgili sözler / related words