doğaçlama

doğaçlama = emprovizasyon [öz Türkçe - eski terim]

doğaçlama = irticalen [öz Türkçe - eski terim]

doğaçlama = tuluat [öz Türkçe - eski terim]

DOĞAÇLAMA = (doğaçlama nedir; doğaçlama ne demek; doğaçlama İngilizcesi) 1. Betiğe dayanmadan içe doğduğu gibi oynama ve konuşma. 2. Oyun sırasında ortaya çıkan ters bir durumu kapatmak için betikte olmayan hareketler yapma ya da sözler söyleme. 3. Güldürmek amacıyla daha önceden saptanmamış hareketlere ve sözlere gitme; bu sonuncusu tiyatro sanatı açısından olumsuz sayılır.

DOĞAÇLAMA = (doğaçlama nedir; doğaçlama ne demek; doğaçlama İngilizcesi) 1. Doğaçlamak işi, emprovizasyon. 2. zf. Birdenbire, düşünmeden, içine doğduğu gibi, doğaçtan, doğmaca, irticalen, emprovize: Doğaçlama şiir söylemek. 3. tiy. Yazılı metni olmayan, kararlaştırılmış taslağı, yerine, zamanına göre oyuncular tarafından, sahnede yakıştırılan sözlerle tamamlanan oyun, tuluat.

DOĞAÇLAMA = (doğaçlama nedir; doğaçlama ne demek; doğaçlama İngilizcesi) Hazırlanmadan, hemen o anda meydana getirme (DOĞAÇTAN, İrticalen, Improvisé). Doğaç: Saniha.

DOĞAÇLAMA = (doğaçlama nedir; doğaçlama ne demek; doğaçlama İngilizcesi) Müzisyenin, arka planda devam eden ses bütünlüğüyle uyumlu olarak o an hissettiği notaları içine doğduğu gibi seslendirmesi.