doğa
Türkçe - İngilizce
sıklık sırası: 909ad / noun 2
doğa = natür [öz Türkçe - eski terim]
doğa = natüra [öz Türkçe - eski terim]
doğa = tabiat [öz Türkçe - eski terim]
doğa = tabiat [Türkçe - Osmanlıca]
DOĞA
1. (tabiat)
* İçinde canlıların yaşadığı yerküre, çevre.
* Canlı ve cansız maddelerden oluşan varlıkların hepsi, yerküre.
* İnsan etkisi ve katkısının dışında var olan maddeler, nesneler, olaylar ve etkileşimlerin tümü.
* İnsan eliyle büyük değişikliğe uğramamış, doğal yapısını koruyan çevre.
* Bir üretim faktörü olarak üretimin gerçekleştirildiği toprak, deniz, göl, ırmak, atmosferin bir bölümü gibi her türlü ortam.
* İnsan yaratısı kültürün dışında kalan, içinde insanın da bulunduğu tüm canlılarla cansız nesneler, dünya, evren ve bunlarla ilgili olaylardan oluşan düzen.
* Bilincin dışında bilinçten bağımsız olarak var olan, sürekli devim ve değişim içinde bulunan ve sonsuz görünüş biçimleri içinde insanı çevreleyen acun.
2. (huy)
* Bir kimsenin eğilimlerinin, içgüdülerinin hepsi, huy.
3. (anatomide)
* Aşık kemiğinin üst ve düz olan yanı.
ilgili sözler / related words
