disgrace
İngilizce - Türkçe
sıklık sırası: 9889ana kullanım 1
ana kullanım 2
DISGRACE = [dis'greys] verb
1 küçük düşürmek, itibarını zedelemek * eşanlamlı : dishonour, shame, discredit, lower * karşıtanlamlı : honour, respect
2 gözden düşürmek, rezil etmek * eşanlamlı : humiliate, sully, depreciate
İngilizce örnek : The father's crime disgraced the family.
Türkçe çevirisi : Babanın suçu aileyi rezil etti.
¤ noun
1 yüzkarası; utanılacak şey * eşanlamlı : shame, dishonour, discredit, defamation * karşıtanlamlı : honour, esteem
İngilizce örnek : Your shameless behavior was a disgrace to us all.
Türkçe çevirisi : Senin edepsizce davranışın hepimiz için yüzkarası olmuştur.
İngilizce örnek : Poverty is no disgrace.
Türkçe çevirisi : Yoksulluk utanılacak bir şey değildir.
2 gözden düşme * eşanlamlı : humiliation, disesteem, disfavour
ilgili sözler / related words
