buckle
İngilizce - Türkçe
sıklık sırası: 21116ana kullanım 1
ana kullanım 2
BUCKLE = ['bakıl] noun
toka, kopça * eşanlamlı : clap, fastener
İngilizce örnek : These shoes fasten with a buckle.
Türkçe çevirisi : Bu ayakkabı toka ile bağlanıyor.
¤ verb
1 toka ile tutturmak * eşanlamlı : clasp, fasten
İngilizce örnek : Always buckle up your seatbelt.
Türkçe çevirisi : Emniyet kemerinizi daima bağlayınız.
2 eğilmek, bükülmek * eşanlamlı : bow, bend, collapse, warp, twist
ilgili sözler / related words
belt buckle
buckle (in film)
buckle down
buckle down to
buckle down to something
buckle folding
buckle formation
buckle on
buckle plate
buckle to
buckle under
buckle up
driver's seat belt buckle
passenger seat belt buckle
recess for spring buckle
safety belt buckle
sand buckle
scleral buckle
seat belt buckle
seat belt buckle connector
shoe buckle
spring buckle
spring buckle key
tensioning buckle
trouser buckle
