bind
İngilizce - Türkçe
sıklık sırası: 6864ana kullanım 1
ana kullanım 2
BIND = [baynd] verb
bound [baund]
1 bağlamak * eşanlamlı : tie, fasten * karşıtanlamlı : loosen, untie
İngilizce örnek : The prisoners were bound in chains.
Türkçe çevirisi : Mahkûmlar zincirlere bağlanmıştı.
2 yarayı sarmak
İngilizce örnek : The doctor bound up the wound.
Türkçe çevirisi : Doktor yarayı sardı.
3 ciltlemek
4 yasal olarak bağlamak * eşanlamlı : oblige, obligate, gorce, compel
İngilizce örnek : This contract binds you to pay for all repairs.
Türkçe çevirisi : Bu anlaşma sizi bütün tamirat için ödeme yapmaya yasal olarak bağlıyor.
ilgili sözler / related words
automatic bind
be in a bind
be in a bind for
bind a bargain
bind a sheaf
bind by oath
bind down
bind eyleminin ikinci ve üçüncü hali
bind failed
bind one's head
bind oneself
bind oneself to
bind out
bind over
bind over-bind down
bind rigid
bind sheaves
bind somebody hand and foot
bind the edge of a garment
bind tightly
bind to
bind to a tree
bind up
bind up wounds
bind weed
bind wood
coil bind
double bind
dynamic bind
get in a bind
glory bind
gravel bind
ldap bind time
left bind
right bind
set and bind up a broken bone
